🕰️ Tijd stond even stil. Of eigenlijk – we gaven haar een podium.
Op donderdagavond verzamelde zich een prachtige groep van 21 woordliefhebbers in de Bibliotheek Hoogeveen. En wat een sfeer! Dankzij Merit was het hoekje waar we zaten omgetoverd tot een knusse huiskamer, compleet met lampen, vloerkleden, klokken en wekkers in het thema. Alles ademde Tijd. Zelfs de pianotoetsen leken zachter te klinken.
Aan de rand van de ruimte stonden druiven en drankjes klaar, en Fleur had paaseitjes verstopt. Thyrza had haar tafel vol linoplaten, inkt en katoenen tassen, klaar om live te drukken. Haar eerste keer op het podium was nota bene vorig jaar hier in de bieb – en nu? Slow fashion meets slow poetry. 🔥
🎤 De avond begon zoals tijd zelf: geleidelijk, onverwacht betekenisvol.
- Marcha van der Weide, die vorige keer haar debuut maakte bij Het Hooge Woord, opende de avond met woorden over tijd – bedachtzaam, gevoelig, raak.
- Daarna kwamen Ralph en zijn zoon Matthew, altijd een krachtig duo, nu met werk over en mét tijd. Generaties in gesprek, in gedicht.
- Bart aka De Woordensmid kwam op met raps en ritme over de heling en het breken van tijd. Hij sloot af met een rake beschouwing op ‘het moment’ zelf.
- Ineke, voor de tweede keer bij ons, deelde zowel ouder werk als een speciaal voor deze avond geschreven gedicht. Zo mooi om te zien hoe Het Hooge Woord inspireert tot nieuw werk.
- En toen: Serge & Delia, met Serge op traporgel, OB-1 én bibliotheekpiano. Delia sprak over wijn en kurken, en de tijd die nodig is om te rijpen. Iedereen kreeg een kurk met een woord erop. Tijd werd tastbaar. Poëzie werd voelbaar.
- Daarna Jamiro & Jauke – een vriendschap die eindelijk samen op het podium belandde. Jauke, voor het eerst erbij, bracht zijn liefde voor muziek en Alice in Chains mee. Samen brachten ze een bewerking – ruw, eerlijk, oprecht.
- Matthew kwam nog een keer terug – deze keer in zijn rol als kabouter Adin, en kreeg de luisteraars op zijn hand.
- Daarna Davian & Ietje. Kleinzoon en oma, samen op het podium met een oproep om stil te staan bij de tijd die we nog hebben. Aangrijpend, poëtisch, belangrijk.
⏸️ Pauze – maar de energie bleef.
Bij Thyrza’s druksessies stond het meteen vol. Iedereen wilde een shirt of tas laten bedrukken met Het Hooge Woord-logo. Ondertussen werd er druk gepraat, geschreven, plannen gesmeed en ideeën gedeeld. Je kon bijna horen hoe nieuwe samenwerkingen geboren werden.
🎙️ En toen – de open mic. Always magic.
- Matthew kwam terug met nog een gedicht van Adin de kabouter. 💫
- Daarna ontstond er spontaan een improvisatie tussen Serge, Jamiro en Jauke, met Fleur die er ineens bij kwam en meezong. Wow. Het dak ging er bijna af.
- Fleur bleef staan en deelde een kwetsbaar en mooi gedicht.
- Bart keerde terug met een rap over liefde en gemiste kansen. Het raakte.
- Merit deelde haar persoonlijke bespiegeling op tijd – teder en indringend.
- En tot slot – zoals bijna traditie – sloot Jurriën af met een kort maar krachtig gedicht over tijd. Een zachte echo in de ruimte.
🕯️ Wat een avond. Wat een rijkdom aan woorden. Wat een fijne mensen.
Iedereen bleef nog even. Bijna iedereen hielp met opruimen, sommiggen praatten na. Alsof niemand écht afscheid wilde nemen van dit moment – deze tijd die we samen hebben doorgemaakt.
🔜 Volgende keer? Donderdag 22 mei.
We keren terug naar het Irenehuis, onze vertrouwde plek van de afgelopen maanden. Het thema?
Echo.
Wat blijft hangen, wat roept terug – wat komt nooit meer en toch steeds weer?
Zet ‘m in je agenda. Breng je woorden. Of kom gewoon luisteren.
Bij Het Hooge Woord luisteren we naar alles wat gezegd wordt.
En echo’s – die hoor je pas als je echt luistert.
Tot dan, lieve mensen. 💙
