Wauw, Hoogeveen. Jullie waren er voor Vrijheid. En hoe.
Wát. Een. Avond.
Met maar liefst 38 woordliefhebbers, het merendeel jonger dan 30 (!), lieten we het Irenehuis gloeien van energie, creativiteit en – jawel – vrijheid. Want dat was het thema. En wat een mix aan perspectieven, styles en vibes hebben we samen gedeeld.
We trapten af met een warm welkom en een dikke shout-out naar de Historische Kring Hoogeveen, die ons deze plek opnieuw liet vullen met woorden.
Daarna doken we gelijk de diepte in, want het eerste deel zat bomvol.
Aangemelde performances:
- Peter Pot & Phillip Baumgarten op contrabas en trekharmonica – jazzy, funky, theatraal. Meteen sfeer: on.
- Ralph & Matthew, vader en zoon, die hun duo-dynamiek in woorden wikkelden.
- Thyrza (ja, aangekondigd als “een meisje”, zoals gevraagd 😄), die met haar scherpe woorden het thema vrijheid door het lens van vrouw-zijn benaderde. Krachtig en raak.
- Serge Epskamp en Delia Bremer die samen een magisch geluidstapijt weefden met traporgel, OB-1 en poëzie. Pure poetryscape-vibes, zwevend op geluid en gevoel.
- Eva, jong en mega-impactvol, met gevoelige gedichten over vrijheid die binnenkwamen als zachte storm.
- Geert Sloots, geestig maar met serieuze ondertoon – zijn woorden over vrijheid schurkten tussen het absurde en het ware.
- Bart a.k.a. De Woordensmid, bracht zijn iconische punchline-stijl, rappend en dromend over vrijheid in vorm en flow.
- Selina Koen, stem en gitaar, met kwetsbare liedjes vol warmte en echtheid die ons raakten en roerden.
- Ineke Post, met poëzie die vrijheid vanuit het hart belichtte.
- Marcha van der Weide, die ons meenam in haar eigen beleving van vrijheid – kwetsbaar en krachtig tegelijk.
🧃Pauze - break time
Er werd gelachen, getoost, gedacht. Er werd geschreven aan woorden. Drankjes klonken. Nieuwe gezichten ontmoetten elkaar, bekende zielen reconnecten. De sfeer? Intiem, open, oprecht. Klaar voor meer.
🎤 Open mic madness – spontaneous combustion edition
En ja hoor, daar gingen we weer. Het werd… magisch.
- Peter Pot en Phillip Baumgarten kwamen terug met een nieuwe track over The White Cowboy. Maar toen… sprong Fleur Agema uit het publiek op en zong spontaan mee. Goosebumps!
- Daarna: een one-time-only spektakel. Delia improviseerde een gedicht op woorden uit het publiek – “garnalenorkest, chips en vlindertuin” – begeleid door Peter Pot en Phillip Baumgarten. Surrealistisch? Ja. Magisch? Absoluut.
- Jamiro en Grey doken het podium op – met gitaar, stem en een ter plekke geschreven nummer over Mexicaanse immigranten in Spanje. Rauw, echt, spontaan, gedurfd.
- Selina kwam terug, maar deze keer samen met haar vriendin Eline. Samenspel. Tweestemmig. Zo mooi. Zo warm.
- Ralph keerde solo terug met een krachtig stuk dat ons even stil maakte.
- Fleur Agema had de smaak te pakken en verraste opnieuw – solo met gitaar, vol overgave, vol energie.
- En natuurlijk, zoals bijna traditie als afsluiter: Jurriën Bodaan. Altijd. Onmiskenbaar. Het slot van de avond.
🕯️ Laatste woorden? Ha! Nog lang niet.
Niemand wilde echt weg. Er werd nagepraat, opgeruimd, uitgewisseld.
Het voelde als een kampvuur waar je je handen aan warmt.
Elke editie is anders, maar elke keer raakt het.
Elke keer wíl je er zijn. Dit was weer zo’n avond die je meeneemt en bijblijft.
🔜 Volgende keer? 24 april. Thema: TIJD.
En we zitten dan in de Bibliotheek Hoogeveen.
De tijd tikt door – en wij schrijven gewoon mee.
Meld je vast aan voor een plek!
